به‌بۆنه‌ی هاتنه‌وه‌ی جه‌ژنی نه‌ورۆزه‌وه په‌یامێكی ئاراسته‌ی ئێران
هه‌روه‌ها گوتی: “خه‌ڵكێك له‌ئێرانیش و له‌ئه‌مریكاشدا هه‌ن، كه دژایه‌تیی چاره‌سه‌ری دیپلۆماتی ده‌كه‌ن” ئینجا گوتی: “په‌یامی من بۆ گه‌لی ئێران ئه‌وه‌یه، كه پێویسته پێكه‌وه به‌رگری بكه‌ین له ئه‌و ئاینده‌یه‌ی كه‌هه‌وڵی بۆ ئه‌ده‌ین”.
سه‌رۆكی ئه‌مریكا گوتیشی: “چه‌ند هه‌فته‌و ڕۆژانی داهاتوو یه‌كلایی كه‌ره‌وه ده‌بن، چونكه دانوستانه‌كان پێشكه‌وتنیان به‌خۆوه دیوه، ئه‌گه‌رچی ئاسته‌نگیش ماوه”.
ئۆباما له‌نامه‌كه‌یدا كه ئاراسته‌ی خه‌ڵكی ئێرانی كرد، ئه‌و خه‌ڵكه‌ی كه زۆرینه‌یان گه‌نجن و ته‌نها سه‌رده‌می دژایه‌تی و ناكۆكی نێوان ئه‌مریكا وئێرانیان دیوه، ده‌ڵێت: “پێم وایه هه‌ردوو وڵات ده‌رفه‌تێكی مێژووییمان هه‌یه. تاكو ناكۆكییه‌كانمان به‌شێوه‌ی ئاشتییانه یه‌كلایی بكه‌ینه‌وه. نابێ ئه‌و ده‌رفه‌ته له‌ده‌ست بده‌ین”.
جگه‌له‌وه‌ش گوتی: “گه‌یشتن به ڕێككه‌وتنێك له‌ئێستادا، درگاكانی ئاینده‌تان لێ ده‌كاته‌وه. به‌وپێیه‌ی ئێوه میراتگری شارستانییه‌تێكی مه‌زنن، كه‌ده‌توانێت شتی زۆر به‌جیهان ببه‌خشێت”. هه‌روه‌ها گوتی: ” بۆچه‌ند ده‌یه‌ی درێژتر، ترس و گومان جیاوازییان خسته نێوان هه‌ردوو وڵات. به‌ڵام ئێستا به‌هاره”.
ئۆباما پێداگریی كرد و گوتی: “پێویسته له‌سه‌رمان، ئێمه‌ی ئه‌مریكی و ئێرانییه‌كان، كه‌ئه‌م ده‌رفه‌ته بقۆزینه‌وه. كه بۆی هه‌یه له‌م وه‌رزه‌دا زیاتر گه‌شه بكات”.
له‌گه‌ڵ ئه‌وه‌شدا پێویسته له‌سه‌ر سه‌رۆكی ئه‌مریكا كه قه‌ناعه‌ت به كۆنگرێس بكات، تاكو به‌ناوه‌ڕۆكی هه‌ر ڕێككه‌وتنێك له‌گه‌ڵ ئێراندا قایل بێت. چونكه هێشتا چه‌ندین ئه‌ندامی كۆنگریس به‌توندی له‌دژی هه‌ر جۆره ڕێككه‌وتنێكن له‌گه‌ڵ ئێراندا.
