ئالشین سانجۆ: لە پیری ناترسم.
سانجۆی دەڵێ: بەر لەوەی بێمە نێو بواری نواندنەوە مەشقی زۆرم نەكردبوو، بەڵكو زیاتر لە هاوڕێكانمەوە فێر بووم كە كارم لەگەڵیاندا كردووە بە گیانی تیم و زۆریش لەو بوارەوە هاوكارییان كردووم، ئەمەش هەستی ئەوەی پێ بەخشیم كە تەمەن هیچ كاتێك رێگر نییە لەبەردەم هەوڵەكانی ئەكتەر بۆ فێربوون و ئەنجامدانی كاری نوێ و جیاواز كە زۆر پێویستن بۆ ئەكتەر.
وەك ئەكتەرێك جوانی بە لای منەوە زۆر گرنگ نییە، هەموو هەوڵێكم بۆ ئەوەیە كە رۆژ بە رۆژ پەرە بە توانا هونەرییەكانی خۆم بدەم و بیر لەوە دەكەمەوە چۆن بە هەستەوە خۆم لەگەڵ دەق و دیمەنەكان بگونجێنم، چونكە ئەگەر لەوەدا سەركەوتم، ئەوا دەتوانم هەستی خۆم بەشێوەیەكی هونەری و قووڵ بۆ جەماوەر بگوازمەوە و وای لێبكەم چێژ لە رۆڵەكانم وەربگرێت.
سانجۆ زیاتر دەڵێ: هەرچەندە من خاوەن جەماوەرێكی زۆرم و تا راددەیەكیش شارەزام پەیدا كردووە لە چۆنیەتی مامەڵە كردن لەگەڵ جەماوەر، بەڵام ئێستاش كە كەسێك تەلەفۆنم بۆ دەكات، یان لە شوێنە گشتییەكان ستایشی من و كارە هونەرییەكانم دەكات، هەست بە شەرم دەكەم.