Hunermendê Osman derbarê salên destpêka jiyana xwe ya şanogeriya Kurdî de dibêje, “Şano bi dengekî bilind tê lîstîn lê wê demê me nedikarî dengê xwe bilind bikin, qedexe bû.”

Lîstîkvan û şanogerê Kurd Osman Xunav bû mêvana bernameya “Suhbeta li Hewşê” ya Rûdawê û behsa jiyan û kar û xebatên xwe kir.

Osman Xunav dibêje di salên wî yên zaroktiyê de, bapîrê wî ji Dêrik, Şemrex û Qoserê dengbêj dianîn malê ku wê demê li Amedê niştecih bûbûn.

Ew hunermendê Kurd derbarê rewşa Amedê di wan salên ku ew lê bicih bûbûn dibêje, salên 73-74 bû ew hatin Amedê diyar dike, “Tê bîra min cîranên me tirk û tirkmen bûn. Ew anîbûn kolan bi kolan bicih kiribûn.”

Osman Xunav diyar dike ku wê demê jî bişaftinek hebû û kesên bi Kurdî diaxivîn “biçûk, paşdemayî û gundî” dihatin ditîn û diyar dike ku wî wê demê jî dianî ziman ku Kurd jî xwedî çand û zimanekê ne.

Derbarê jiyana xwe ya lîstîkvanî û şanogeriyê de jî Xunav dibêje, “Apê Mûsa, Îsmet Şerîf Vanli, Îsmaîl Beşîkçî, Îbrahîm Gurbuz û Filîz Oguz, van wê demê Navenda Çanda Mezopotamyaya Jorîn ava kirin” û diyar dike ku wê demê ew ew 9-10 kes şanogerên Kurd bûn û bi wî awayî jiyana wî lîstîkvaniyê dest pê kir.

Osman Xunav behsa rewşa wê qonaxê jî dike û dibêje, “Bi rastî gelek zehmetî hebûn, me nedikarî dengê xwe bilind bikin, şano bi dengekî bilind tê lîstîn lê me nedikarî. Qedexe bû.”

Derbarê cudahiya di navbera şanogerî û lîstîkvaniyê de Osman Xunav dibêje, zehmetiya şanoyê zêdetir û bi mehan amadekarî divê û bi zindî tê lîstîn û li ser rolên ku herî zêde dixwast bilîze jî dibêje, wî gelek dixwast di Dewrêşê Evdî de Zor Temir Paşayê Milî û di Zembîlfiroşê de Mîr bilîze û ew herdu rol jî lîstîne ku Mirada wî bûne.

Osman Xunav di dewama gotinên xwe de dibêje, ew li Başûrê Kurdistanê zêdetir bi rêzefîlmê ‘Cîran Cîran’ tê naskirin û diyar dike ku ew rêzefîlm ji aliyê rêveberiya kenalê ve hat rakirin û li ser sedema wê jî aşkere dike, “Ew qas dihat temaşekirin ku êdî diyar dibû ka çend milyon Kurd li Tirkiyê û cîhanê hene û ev derdiket holê. Ji ber pêvajoya çareseriyê dengê xwe nedikirin û lê paşê… wê saetê kîjan rêzefîlma tirkî bilista têk diçû.”

18ê Îlona 1969an li Dêrika Çiyayê Mazî ji dayîk bû û dema temenê wî 3-4 salî bû, malbata wî koç kir û li Amedê bicih bû.

Rudaw